Πινακοθήκη ηλιθίων... Ως τέτοια περιγράφει τη Χρυσή Αυγή στο «Εθνος της Κυριακής» ο εθνικοσοσιαλιστής, ακροδεξιός, «πρώην τρομοκράτης» και φανατικός θιασώτης της πλατωνικής φιλοσοφίας Αριστοτέλης Καλέντζης, παλιός γνώριμος του φυλακισμένου σήμερα Νίκου Μιχαλολιάκου.
Ορμώμενος από μια ιδεολογία που οριοθετείται στον ευρύτερο χώρο που καλύπτει και η Χρυσή Αυγή και ξέροντας «πρόσωπα και πράγματα», τολμά να πει ότι η ελλειμματική αισθητική Μιχαλολιάκου ήταν αυτή που έκανε το κόμμα του να αποτελείται από «...χράμια, τσόκαρα, ταγάρια και ντορβάδες εμπριμέ».
Χαρακτηρίζει «πτώμα» τη Χρυσή Αυγή, αποτελούμενη από ζωντανούς-νεκρούς, «στολίζει» με επίθετα όπως «ανόητοι» ή «πανίβλακες» τους βουλευτές της και υποστηρίζει ότι ο Νίκος Μιχαλολιάκος δεν μπόρεσε να αντισταθεί... στο φτυάρισμα των πεντοχίλιαρων!
Ο Αριστοτέλης Καλέντζης στα είκοσί του βρέθηκε να βοηθά φίλους του Ιταλούς, μέλη της φασιστικής οργάνωσης «Οrdine Nuovo» και λίγο αργότερα συνελήφθη για ακροδεξιά τρομοκρατία, μένοντας στη φυλακή 12 ολόκληρα χρόνια, από τα 25 μέχρι τα 37 του. Μάλιστα στον Κορυδαλλό ήταν συγκρατούμενος για ένα διάστημα και με τον άσπονδο φίλο του, γραμματέα της Χρυσής Αυγής, με τον οποίο γνωρίζονταν από τα πρώτα νεανικά τους χρόνια:
«Γνώρισα ως παιδί τον Μιχαλολιάκο. Μου τον σύστησε ο αδελφός του, ο Τάκης Μιχαλόλιας, όταν εκείνος ήταν 16 ετών και εγώ πολύ μεγαλύτερος. Εκτοτε τον ξαναείδα στον Κορυδαλλό. Είμαστε συγκρατούμενοι για διαφορετικούς λόγους ο καθένας. Ομως δεν είχαμε καμιά σχέση, γιατί ο Νίκος ο Μιχαλολιάκος ήταν ένα sui generis άτομο, που και λόγω ηλικίας αλλά και λόγω προσωπικής αισθητικής δεν μπορούσαμε να κάνουμε παρέα.
Οταν εγώ ήμουν πολιτικός κρατούμενος στον Κορυδαλλό, εκείνος μου έστειλε ένα σημείωμα και μου ανακοίνωσε την πρόθεσή του να ιδρύσει τη Χρυσή Αυγή. Ζητούσε τη γνώμη μου γι' αυτό. Του απάντησα ότι για να ιδρύσεις μια οργάνωση εθνικοσοσιαλιστική χρειάζεται να έχεις και την ανάλογη αισθητική. Την οποία εσύ δεν έχεις. Οπότε του λέω, «...θα καταλήξεις σε χράμια, τσόκαρα, ταγάρια και ντορβάδες εμπριμέ». Αυτή ήταν η απάντησή μου τότε. Αυτό τον εχόλωσε απέναντί μου....
«Ο Νίκος Μιχαλολιάκος παρέπεε πάντοτε ιδεολογικώς. Ενώ δήλωνε εθνικοσοσιαλιστής, ενώ συνέγραφε ως τέτοιος, εντούτοις λειτουργούσε ως ακροδεξιός, ως εθνικιστής, ως αντικομουνιστής, ως διάφορα άλλα πλην εκείνου που δήλωνε. Αυτό είναι ίδιον όλων των πολιτικάντηδων και ο Μιχαλολιάκος είναι κι αυτός ένας πολιτικάντης».
Συναντήθηκαν όπως μας αποκαλύπτει ο Αρ. Καλέντζης ξανά, παραμονές των εκλογών του 2012, όταν και πάλι ο γραμματέας της Χρυσής Αυγής ζήτησε τη γνώμη του:
«...Παραμονές των τελευταίων εκλογών, ο Νίκος Μιχαλολιάκος με τη σύζυγό του με επισκέφθηκαν στο σπίτι μου. Στη συζήτησή μας προσπάθησα να του επιστήσω την προσοχή στους κινδύνους που διατρέχει εξαιτίας της ανικανότητός του να προστατεύσει τη Χρυσή Αυγή και τον εαυτό του.
«Ηταν σαν χαμένος...»
Δυστυχώς ο Μιχαλολιάκος σε εκείνη τη συνάντηση που είχαμε φάνηκε ότι δεν μπορούσε να με καταλάβει, δεν είχε καλή επαφή... ήταν χαμένος. Διαπίστωσα πως είχα να κάνω με έναν άνθρωπο που δεν είχε επαφή με το περιβάλλον, σαν ένα είδος απώλειας συνειδήσεως.
Δυστυχώς ο Μιχαλολιάκος σε εκείνη τη συνάντηση που είχαμε φάνηκε ότι δεν μπορούσε να με καταλάβει, δεν είχε καλή επαφή... ήταν χαμένος. Διαπίστωσα πως είχα να κάνω με έναν άνθρωπο που δεν είχε επαφή με το περιβάλλον, σαν ένα είδος απώλειας συνειδήσεως.
Φοβάμαι ότι ο Μιχαλολιάκος είναι σε μια κατάσταση που δεν μπορεί να συναισθανθεί το πόσο σοβαρό είναι να θέλεις να είσαι μέσα σε μια αγέλη τσακαλιών και να το παίζεις κότα. Αυτό κάνει».
Ο Αριστοτέλης Καλέντζης επιμένει πως κάποτε και πιο συγκεκριμένα από το 1995 μέχρι και το 2000, η Χρυσή Αυγή είχε στους κόλπους της... διαφορετικό κόσμο: «...Είχε στελέχη πολύ γνωστά πρόσωπα της δημόσιας ζωής, του πολιτισμού και των γραμμάτων, γράφανε με ψευδώνυμο στο περιοδικό».
Αλλά στην πορεία ήρθαν τα μαύρα μπλουζάκια και οι περίεργες συγκεντρώσεις στο άγαλμα του Κολοκοτρώνη.
«...Αυτή ήταν η προσωπική αισθητική του Νίκου Μιχαλολιάκου. Εγώ δεν ενοχοποιώ το μαύρο χρώμα, αλλά τη μαύρη συμπεριφορά. Η μαύρη συμπεριφορά είναι κάτι που δεν κρύβεται. Το λάθος του ήταν ότι επέτρεψε στη δική του ελλειμματική αισθητική να κυριαρχήσει»...
ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟ
Του είπα ότι θα κριθεί στο φτυάρισμα των 5χίλιαρων
Του είπα ότι θα κριθεί στο φτυάρισμα των 5χίλιαρων
«H ανοησία της Χρυσής Αυγής είναι εμφανής και στην περίπτωση της δολοφονίας του Φύσσα. Ο Ρουπακιάς, κομουνιστής ων, δεν θα ήταν απαραίτητο να "στρουγκαριστεί" στη Χρυσή Αυγή για να πάρει μεροκάματο. Υπήρχαν πολύ καλύτερα στελέχη για να διοριστούν σε αυτή τη θέση. Ο Μιχαλολιάκος λοιπόν δεν έδωσε την πρέπουσα σημασία στο παρελθόν του Ρουπακιά, με αποτέλεσμα να σκοτώσει έναν συνάνθρωπο. Εκεί απέδειξε ότι δεν μπορεί να οργανώσει τίποτε ο ίδιος. Δεν θα έπρεπε να είχε οργανώσει αυτός τις τοπικές, δεν θα έπρεπε να αναθέσει τις τοπικές του σε αδέσποτα παιδιά τα οποία με την οργή που έχουν μπορούν να δημιουργήσουν τεράστια προβλήματα.
Πριν από το συμβάν, ήμασταν πεπεισμένοι ότι η Χρυσή Αυγή δεν ήταν μια εγκληματική οργάνωση. Δυστυχώς μετά τις δηλώσεις του βουλευτή Κορινθίας, του Μπούκουρα, αλλά και του Κασιδιάρη εξεπλάγημεν όταν ακούσαμε την ίδια τη Χρυσή Αυγή να παραδέχεται ότι είναι εγκληματική οργάνωση!
Πτώμα η Χ.Α.
Ο μεν Μπούκουρας δήλωσε ότι έχει απόλυτη εμπιστοσύνη στην ελληνική Δικαιοσύνη και την αντιτρομοκρατική η οποία κάνει πολύ καλά τη δουλειά της, ενώ ο Κασιδιάρης ο πανίβλαξ, είπε επίσης ότι έχει απόλυτη εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη. Μετά ταύτα είναι ανόητοι. Η Χρυσή Αυγή είναι η πινακοθήκη των ηλιθίων.
Ο μεν Μπούκουρας δήλωσε ότι έχει απόλυτη εμπιστοσύνη στην ελληνική Δικαιοσύνη και την αντιτρομοκρατική η οποία κάνει πολύ καλά τη δουλειά της, ενώ ο Κασιδιάρης ο πανίβλαξ, είπε επίσης ότι έχει απόλυτη εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη. Μετά ταύτα είναι ανόητοι. Η Χρυσή Αυγή είναι η πινακοθήκη των ηλιθίων.
Ηρθαν οι δύο βουλευτές, οι φωστήρες της τρισηλίου θεότητος, για να παραδεχθούν ότι καλώς βρίσκονται στη φυλακή. Ακόμα μια γκάφα μιας παρέας που δεν ξέρει ούτε τι κάνει ούτε πώς να εκφραστεί».
Ποιο το μέλλον της, τον ρωτήσαμε: «Καθήκον δικό μας είναι να μη χτυπήσουμε το πτώμα, και η Χρυσή Αυγή είναι ένα πτώμα». Οσο χτυπιέται μπορεί να της γίνεται και ανάνηψη, να της δίνουν ζωή; Ασφαλώς και της δίνουμε, και ποσοστά. Υπάρχουν όμως και οι ζωντανοί-νεκροί.
Η Χρυσή Αυγή αυτή τη στιγμή είναι ένας ζωντανός-νεκρός. [...] Οταν δύο βουλευτές της, ο Ματθαιόπουλος και ο Αρβανίτης έρχονται στα χέρια μπροστά στις κάμερες των τηλεοράσεων, έξω από τη ΓΑΔΑ μπροστά στους οπαδούς τους, δείχνει ότι κάτι δεν πάει καλά, πολύ σοβαρά στη Χρυσή Αυγή. [...] Ο Κασιδιάρης, για παράδειγμα, είναι ένα παιδί που μέχρι χθες δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα περάσει την πόρτα του Κοινοβουλίου ούτε ως επισκέπτης... Είναι ξαφνικά ένα σοκ η εξουσία, το να έχεις όπλο, χρήματα. Εγώ είχα πει στον Μιχαλολιάκο στην τελευταία μας συνάντηση ότι το σύστημα έχει το μεγάλο όπλο να σε μεταλλάξει. Το φτυάρισμα των πεντοχίλιαρων... Εκεί θα κριθείς εάν μπορείς πραγματικά να αντισταθείς. Και δεν μπόρεσε να αντισταθεί γιατί συνελήφθη με 41.300 ευρώ στο πορτοφόλι του...».
ΓΙΑ ΤΙΣ ΙΔΕΕΣ ΤΟΥ
Δεν με ενοχλεί αν με πουν ναζί ή φασίστα, αλλά δημοκράτη
Δεν με ενοχλεί αν με πουν ναζί ή φασίστα, αλλά δημοκράτη
Ο Αριστοτέλης Καλέντζης υποστηρίζει ότι ποτέ δεν εντάχθηκε σε καμιά ομάδα και οργάνωση, ούτε καν στην 4η Αυγούστου. «Εγώ δεν ήμουν ποτέ μέλος της. Αντιθέτως ο Κώστας Πλεύρης της 4ης Αυγούστου ήταν εκείνος ο οποίος συνέδραμε την κρατική υπηρεσία πληροφοριών του Καραμανλή ώστε να συλληφθώ και να φυλακιστώ... Ουδέποτε έγινα μέλος οργανώσεως και ποτέ δεν με ενδιέφεραν οι οργανώσεις».
Με τη «στάμπα», όπως λέει ο ίδιος, του φασίστα καθώς και του νεοναζί, πορεύτηκε τα χρόνια που ακολούθησαν, και σήμερα στα 62 του, διδάσκει έφιππη τοξοβολία σε 400 παιδιά και ενήλικες στο Κορωπί. Λατρεύει τα άλογα και την ιππασία, που τη θεωρεί καθαρά ανδρικό και ηγετικό σπορ. Ο ίδιος ποτέ δεν παραδέχτηκε ούτε τον όρο τρομοκράτης αλλά ούτε και βομβιστής, δικαιολογώντας το ως εξής: «Βοηθώντας τους Ιταλούς νεοφασίστες, χωρίς εγώ να έχω καμιά σχέση με την οποιαδήποτε πολιτική οργάνωση, συνεδέθην αυτομάτως με τους φασίστες. Κατηγορήθηκα ως βομβιστής χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο. Φυλακίστηκα, λοιπόν, γιατί ήμουν αντιδημοκράτης. Διότι αρνήθηκα και αρνούμαι αυτούς τους ενόχους που έφεραν την κοινωνία μας σήμερα σε αυτό το σημείο... Αντετέθην στον ίδιο τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και στην αθλία μεταπολίτευση... Δεν με ενοχλεί καθόλου ο χαρακτηρισμός του φασίστα. Δεν με ενοχλεί να με πουν φασίστα ή ναζί. Με ενοχλεί να με πουν δημοκράτη»
